H μέθοδος Project (Σχέδιο Εργασίας) είναι μια ανοικτή διεργασία μάθησης, χωρίς αυστηρά καθορισμένα όρια, που εξελίσσεται σύμφωνα με τα ενδιαφέροντα των παιδιών. Όπως αναφέρεται στο αναλυτικό πρόγραμμα του νηπιαγωγείου, πρόκειται για διερευνήσεις θεμάτων που αναδύονται από τα ίδια τα παιδιά, τα οποία με την υποστήριξη του εκπαιδευτικού καθορίζουν την εξέλιξή τους. Η οργάνωση μιας μικρής έρευνας ή μελέτης, που συνήθως ξεκινάει από τα ενδιαφέροντα των παιδιών, αφορά τη συλλογή πληροφοριών από διάφορες πηγές, την ταξινόμηση κι ανάλυση αυτών και την τελική παρουσίαση των συμπερασμάτων σε άλλους. Με την έρευνα ενός θέματος σε βάθος, καλλιεργείται η κριτική σκέψη των παιδιών. Όταν τα παιδιά εργάζονται σε μικρές ομάδες ερευνούν, εφαρμόζουν γνώσεις και δεξιότητες, λαμβάνουν αποφάσεις. Το ενδιαφέρον τους είναι πλήρως επικεντρωμένο και με αυτό τον τρόπο δημιουργούν τις δικές τους συνδέσεις με όσα τα περιβάλουν, καταλήγοντας στα δικά τους συμπεράσματα και μέσα σε ένα πλαίσιο που έχει νόημα για αυτά, έτσι η γνώση γίνεται βιωματική.

Η μέθοδος αυτή στηρίζεται στη δημιουργία μικρών ομάδων εργασίας και έχει σημαντικά πλεονεκτήματα, καθώς ευνοεί την ενεργό συμμετοχή κι ελεύθερη έκφραση όλων των παιδιών, καλλιεργεί τις επικοινωνιακές και συνεργατικές δεξιότητες, ενώ δίνει τη δυνατότητα σε κάθε παιδί να αναλάβει ένα ρόλο ανάλογα με τις ικανότητές του, γεγονός που ενισχύει την αυτοεκτίμησή του. Για να είναι αποτελεσματική η εργασία σε ομάδες, θα πρέπει ο εκπαιδευτικός να καλλιεργεί ένα κλίμα αμοιβαίας εμπιστοσύνης, να ενισχύει τα παιδιά, να τα καθοδηγεί και να συντονίζει το έργο κάθε ομάδας.

Σε αυτό το πλαίσιο τα παιδιά εξερευνούν ελεύθερα τα υλικά και πειραματίζονται σε ένα ασφαλές περιβάλλον με οδηγό τις πέντε τους αισθήσεις, ικανοποιώντας την περιέργεια και την ορμή που τα διακρίνει, ενώ παράλληλα αναπτύσσουν στο μέγιστο τη φαντασία και τη δημιουργικότητά τους. Τα χρώματα, οι μυρωδιές, οι ήχοι, οι υφές αποτελούν κάθε φορά μια αφορμή για να ξεκινήσει το πολύπλευρο ταξίδι μέσα από το αισθητηριακό παιχνίδι. Συνεπώς, με βιωματικό τρόπο τα παιδιά καλλιεργούν δεξιότητες συναισθηματικές, νοητικές, αισθητηριακές, κοινωνικές καθώς και δεξιότητες κίνησης και λόγου.

Βασιζόμενοι στην αρχή πως τα παιδιά μαθαίνουν παίζοντας και έχοντας στο κέντρο της εκπαιδευτικής διαδικασίας τα ίδια τα παιδιά, τις απορίες τους, τις ανάγκες τους και τα ενδιαφέροντά τους, διαμορφώνουμε καθημερινά ένα εκπαιδευτικό πρόγραμμα που βοηθάει τα παιδιά να ανακαλύψουν τον κόσμο που τα περιβάλλει, να τον κατανοήσουν μέσα από το παιχνίδι και να μάθουν πώς να μαθαίνουν. Ειδικά στον χώρο της προσχολικής αγωγής, το παιχνίδι μπορεί να αναδειχθεί σε σπουδαίο μέσο μάθησης και διδασκαλίας. Εμπλουτίζουμε τη μάθηση των παιδιών με παιχνίδια που δημιουργούν τις κατάλληλες συνθήκες για την αμφίδρομη επικοινωνία και την αλληλεπίδραση. Η μάθηση προσεγγίζεται εξ ολοκλήρου μέσω παιχνιδιού σε όλες του τις εκφάνσεις. Συμβολικό, μιμητικό, θεατρικό, μουσικοκινητικό, κατασκευαστικό, παιχνίδι κανόνων κ.α. αποτελούν μέρος του καθημερινού προγράμματος.

Με τη διαθεματική προσέγγιση ενοποιούνται διάφορα μαθησιακά αντικείμενα ανάλογα το θέμα της διδασκαλίας, με αποτέλεσμα η μάθηση να είναι ολοκληρωμένη και βιωματική. Μέσα από αυτή τη μαθησιακή διαδικασία, το παιδί πραγματώνει τις αληθινές του δυνατότητες (αυτοπραγμάτωση) και αναπτύσσει την προσωπικότητά του.

Τα παιδιά πρέπει να έρχονται συχνά σε άμεση επαφή με τη φύση και το περιβάλλον. Στο εκπαιδευτικό μας πρόγραμμα τα παιδιά παρατηρούν και μαθαίνουν για τα στοιχεία της φύσης, τη χλωρίδα και την πανίδα. Φυτεύουν φυτά και λαχανικά στο μποστάνι του κήπου μας και εξερευνούν το φυσικό περιβάλλον με εκπαιδευτικές εκδρομές εκτός σχολείου.

Η βιωματική μάθηση αποτελεί έναν διαφορετικό τρόπο εκπαίδευσης που ξεφεύγει από τα θρανία, τα σχολικά βιβλία και τετράδια, τη δασκαλοκεντρική διδασκαλία. Στόχος της είναι να φέρει τον μαθητή σε άμεση επαφή με το αντικείμενο μάθησης, μέσα από την έρευνα, την παρατήρηση, τις συνεντεύξεις, τα παιχνίδια ρόλων. Σύμφωνα με το πρόγραμμα σπουδών του νηπιαγωγείου η βιωματική μέθοδος επιδιώκει την ενεργό συμμετοχή των παιδιών στη μάθηση, θεωρώντας σημαντικές τις συναισθηματικές αντιδράσεις, τις απορίες των παιδιών, οι οποίες συζητιούνται ελεύθερα στην τάξη. Επιπλέον, τα παιδιά δουλεύουν ομαδοσυνεργατικά, επικοινωνούν τα βιώματά τους, επεξεργάζονται από κοινού τις αντιδράσεις τους, θέτουν τους δικούς τους στόχους, εκφράζονται και δημιουργούν. Τέλος, τα παιδιά μαθαίνουν να προβληματίζονται και να αναρωτιούνται για την εμπειρία τους και να αναπτύσσουν την ικανότητα για κριτικό αναστοχασμό.